Allemaal leuk bezoek afgelopen weekend. Verwend met cadeautjes van diverse familieleden en oma uiteraard, zoals lekker eten, snoep, thee en een beschermengeltje. Het kon niet op, zelfs mijn collega’s waren vertegenwoordigd. Maarten kwam zaterdag langs om persoonlijk polshoogte te nemen. Hugo en Cleo waren er ook vrijwel de hele dag, dus dat was extra gezellig. De stripboeken van Buck Danny die Krijn kreeg van mijn collega’s vielen in heel goede aarde. We kregen minutenlang alleen maar een verstoord ‘mmm’ of ‘okee’ te horen vanachter de strip op onze vragen, zo verdiept was hij in ‘Buck Danny tegen Lady X’. En praktisch als hij is volgde even later: ‘mooi, nu heb ik weer een idee om aan anderen te vragen: er is een hele serie met avonturen van Buck Danny en ik heb nu deel 8, 17 en 20.’ Erna’s suggestie om een stukje op iD te zetten over Krijn is uitgevoerd – en de link naar dit blog werkt goed weet ik inmiddels uit de reacties en mails. Leuk.
Het plekje van Krijn op de met oranje vlaggetjes versierde zaal begint behoorlijk vol te raken, bijna gezellig huiselijk. Een lief bosje lavendel uit de tuin van oma, de kaartencollectie die gestaag groeit – kom maar op! – en het leesvoer van spannende boeken tot strips. Met de zwarte beer die hij bij de bingo als prijs had gekozen, heeft hij een nichtje blij gemaakt; die is inmiddels verhuisd naar Maarssen. Verder ligt er prominent een Eettabelboekje, ja dat dan weer wel. Daarin is op te zoeken hoe (on)gezond producten zijn. Natriumarm = goed. Wat een inzichten levert zo’n boekje op zeg! Kunnen we nog mooie rekensommetjes mee maken.
Ergens op zaterdag zei hij tegen me: ‘okee, we hebben een deal.’ Huh, deal? ‘Ja, ik ga akkoord met plaatselijke verdoving en hoef niet onder volledige narcose maandag, als ik daarna een quarterpounder krijg.’ Oooo, zo’n deal. Hij wilde per se onder volledige narcose bij de catheterisatie. Ondanks de geruststellende uitleg van diverse artsen en verpleegkundigen dat het echt mee zou vallen. ‘Ja, maar ik kan niet twee uur stilliggen en wat nou als ik jeuk krijg aan mijn neus, en als ik toch dingen voel, en, en…’ Tot hij zomaar uit het niets zelf met de Quaterpounder-deal kwam. ‘Als de cardioloog akkoord is, doen we het zo Krijn. Maandag zullen we het direct vertellen aan de arts. Hartstikke fijn dat je dat wilt, want dan lopen we geen risico dat het weer wordt uitgesteld omdat er geen anesthesist beschikbaar is.’ Het gaat dus door maandagochtend.
LEEUWENHART KRIJN 