Met Krijn bellen is nogal eens een aparte gewaarwording. Hij laat zich vooral (af)leiden door wat hij om zich heen ziet en zeker nu is dat vaak een tv-scherm. ‘He, wat zeg je? Ja, sorry, ik keek even naar de tv’. Onderbreekt je midden in een zin met gelach of een uitroep richting tv, blaast nog eens extra hard in de hoorn, of speelt ‘zwak-ziek-misselijk-patientje’. Kortom, zonder visueel contact is hij nog moeilijker te volgen dan wanneer je erbij staat. Een mondhoek of een duim die omhoog gaat ten teken van een grap of kwinkslag zie je nou eenmaal makkelijk over het hoofd via de telefoon…

Hij zal ook niet snel zelf op het idee komen iemand te bellen. Vandaag ook niet. Ik kreeg hem maar niet op zijn bedtelefoon of mobiel te pakken en heb uiteindelijk de verpleegpost gebeld. De aardige verpleegster legde het uit: ‘Nee, hij is er niet, want hij is nu naar school (de lestijden kunnen per dag wisselen in verband met onderzoeken en dergelijke) Maar ik hoorde dat u zijn oude nummer belde. Hij is vanmorgen naar een andere kamer gegaan. Er werden opeens meerdere babietjes opgenomen en toen hebben we hem laten kiezen; of met die kleintjes op de zaal, of naar een eigen kamer. Is niet gebruikelijk, want een eenpersoonskamer hebben we eigenlijk alleen voor besmettingsgevaar, maar verder is het rustig nu, dus kon het. Hij koos de eenpersoonskamer, dus daar ligt hij nu. Ik leg wel een briefje neer of hij u wil bellen. O, dan kan ik u meteen doorgeven dat het gesprek vanmiddag met de cardioloog niet doorgaat. De volwassenencardioloog kan morgen pas daarbij zijn en dat is toch wel belangrijk. Morgen twee uur, kunt u dan allebei, anders verplaatsen we het wel hoor.’ Nee is goed, hoe meer info hoe beter, morgen twee uur dus. Even geduld nog.

En jawel, Krijn belde zowaar terug. Was lekker naar school geweest en o ja, ‘hoe weet jij dat?’ inderdaad naar een eigen kamer gegaan. Wilde rustig aan doen vandaag want had vanmorgen nog een onderzoek gehad: hij moest fietsen. Conditietest dus. ‘Ging wel goed hoor dat fietsen. Net als altijd. Ja, dit is een mooie kamer, ik heb een eigen gootsteentje en een prachtige vensterbank, net zo’n uittrekslaapbank naast mijn bed, de tv is beter en heeft meer kanalen en ik heb genoeg ruimte voor de Wii, dus heb die meteen in beslag genomen. Alleen gaat het geluid van de tv weg als ik gebeld wordt, dat is wel lastig.’ Ben ik te weten gekomen. Kamernummer volgt nog. ‘Gewoon, die eenpersoons. Tegenover de grote badkamer ja.’
Klonk al met al positief. Kan hij vanavond rustig met Robin de halve finale Nederland – Uruguay kijken. Nou ja, relatief rustig dan, bij zo’n spannende wedstrijd… De verpleging zal ook wel bij hem komen kijken net als vorige keren. Tweeëntwintig kerels achter een bal leveren dus vooralsnog het spannendste moment van de dag. Effe poulen:

Krijn 2-1 of 2-0
Hugo 3-0
Cleo 2-1
Robin zegt 1-0
Ik zeg 3-1 of 3-2.