‘Hugo, Cleo, kom even mee helpen wat spullen uit de auto halen’ zeiden we toen we tegen half zeven thuis kwamen uit Utrecht. Braaf liepen ze mee naar buiten, en werden vrijwel direct verrast door een ‘boe!!’ van onder een dekentje op de achterbank. Waar Krijn zich verstopt had… Jawel, hij is weer thuis – om maar meteen met de kortste samenvatting van deze dag te beginnen. Voor het eerst sinds 3,5 week zaten we ’s avonds weer met z’n vijven voor de tv – en zagen Spanje winnen van Duitsland (waar overigens alleen Robin op gehoopt had).
Het gesprek vanmiddag in het ziekenhuis vond plaats in zijn kersvers ingerichte mega-oranje-gezellige eenpersoonskamer. We pasten er net in met zijn zevenen. Krijn, Robin en ik luisterend naar drie cardiologen en de zaalarts. Heel duidelijk en geduldig legde de kindercardioloog uit aan de hand van een tekening van een hart wat er tot nu toe gevonden is en wat ze daaruit concluderen. Kort gezegd komt het erop neer dat het een hartspierziekte is die hoogstwaarschijnlijk genetisch bepaald is – en hij dus altijd al gehad heeft. Die nu pas ontdekt is doordat hij zoveel vocht vast hield dat het van de buitenkant zichtbaar werd. Geen ontsteking of iets dergelijks dus.
Inmiddels is het ruim na twaalven en ligt iedereen op een oor. Morgen zal ik een uitgebreider verslag doen van de bevindingen van de artsen en wat het betekent voor Krijn en de rest van het gezin vanaf nu. Want thuis komen uit het ziekenhuis betekent niet altijd dat alles weer goed is, dat blijkt maar weer. Krijn heeft een natriumarm dieet, vochtbeperking en behoorlijk wat medicatie die hij over een dag verdeeld moet innemen, dus helemaal zoals het was, wordt het niet. Ach, alles went. En zeker hij is een kei in zichzelf dingen aanleren als het noodzakelijk is. Over twee weken heeft hij zijn eerste controle-onderzoek in Utrecht.
Voor nu zijn we natuurlijk enorm blij dat hij weer thuis is bij ons en hebben er alle vertrouwen in dat we relatief snel een nieuw evenwicht zullen leren te vinden in ons gezin en huishouden. Tot zover even. Eerst even slapen nu. Truste.
LEEUWENHART KRIJN 
Hoi lieverds, ik hoorde van ma dat Krijn weer thuis is. Super fijn natuurlijk dat hij er weer is, maar aan de andere kant volgens mij ook een heel “dubbel” gevoel. We hebben snel even contact. Dikke kussen van ons allemaal uit Alphen.
Lieve allemaal, wat een geweldig goed nieuws dat jullie weer compleet zijn. Jullie kennende maken jullie van de nieuwe situatie een bijzondere uitdaging die binnen afzienbare tijd past. Liefs uit Dordt xxxxx