20130508-170654.jpgVoor wie gelooft in voortekenen heb ik een raadseltje. Toen we vanmorgen na onze eerste nacht thuis wat spullen aan het pakken waren, hoorden we buiten een vreemd geluid. Een onbekende vogel. Wie schetst onze verbazing toen hij vanaf de balkonrand opeens zomaar door een open balkondeur binnenvloog en doodgemoedereerd op een waxinelichthoudertje landde en begon te pikken of er voer in zat. Hij bleef heel rustig, en was heel tam. Het was een dwergpapagaai (agapornis). Zó schattig! Love birds heten ze terecht in het engels. Het voorgeschotelde vogelvoer en water nuttigde hij dankbaar. Gebeld met een dierenkliniek in de buurt, gevangen in een doos en bij de dierenkliniek afgeleverd. Na dit bijzondere oponthoud vertrokken we naar het ziekenhuis.

Daar botsten Robin, Cleo en ik op de zesde verdieping bijna tegen het bed aan waarin Krijn de ic afgereden werd…. Om te verhuizen naar een gewone verpleegafdeling. Hij ligt sinds vanochtend op de verpleegafdeling van de cardio-thoracale chirurgie. Geen toeters en bellen meer. Sterker nog, hij lag er nog geen uur toen de cardioloog kwam voor een controle. Die besloot ter plekke dat én de katheter, én het infuus dat nog in zijn arm zat eruit konden. Blijft over een draadje in zijn borst waar een externe pacemaker aan hangt (een hele dikke mobilofoon) en een mobiel hartbewakingskastje (een dubbeldikke grijze iPod) die met een paar snoertjes aan plakkers op zijn borst zit. Verder niets lastigs meer. Alles kan als pil of drankje of pasta ingenomen worden. Maandag is weer spannend, dan krijgt hij zijn eerste biopt – van de 14 in de komende periode.

Superlatieven over hoe wonderlijk en hoe onvoorstelbaar dit allemaal is, zijn bijna niet te verzinnen.
Het enige wat heikel blijft, is infectiegevaar. Bij binnenkomst moet je je handen ontsmetten en bij vertrek ook. Verder lijkt alles gewoon. Dat betekent dat hij nu op zijn eenpersoonskamer ook tegen een vrijwel leeg groen prikbord aankijkt. Dus kom maar op met die kaarten!

Krijn heeft nog wel een verzoek/suggestie voor wie een kaart of anderszins een bericht stuurt. Want dat iedereen hem beterschap en veel stertke wenst, daar gaat hij vanuit 😉 Maar waar was jij toen je hoorde dat Krijn getransplanteerd werd of was? En wanneer en hoe hoorde je het? Als je dat op de kaart wilt schrijven, dan krijgt hij een mooi beeld van die eerste dagen. Want uit veel reacties blijkt dat mensen bijvoorbeeld op vakantie waren, of iets via facebook lazen, of het in het eerste blog lazen.

Ik begin wel: Lieve Krijn, ik was thuis en lag beneden op de bank duf tv te kijken toen de telefoon ging en Hugo boven opnam. Toen ik zijn rennende voetstappen op de trap naar bovenboven hoorde (hij dacht dat ik daar zat), wíst ik het meteen. En het moment dat we met zijn drietjes op de overloop stonden, jij met de telefoon in je ene hand en je andere hand op je borst, een beetje witjes maar rustig pratend met dokter N. zal ik nooit vergeten. ‘Ja, dat klopt, ongeveer 50 kilo, 50,7 vanmorgen om precies te zijn. Ja ongeveer 1.75 lang. Nee, niet verkouden of koorts nee. Okee is goed, ik geef mijn moeder even want ik vergeet weleens dingen’. Het Belletje. Maar eigenlijk wisten we het pas ’s nachts om ongeveer kwart voor drie toen een verpleegkundige kwam vertellen dat om half drie de cardiochirurg het hart definitief had goedgekeurd en de eerste incisie had gemaakt.

Het adres is:

Krijn Krijgsman
CTC-afdeling B4 Oost, kamer 4
p/a UMC Utrecht
Postbus 85500
3508 GA. Utrecht