Welkom thuis met knuffels van broer en zus.
Welkom thuis met knuffels van broer en zus.

Dit is blog nummer 100 zag ik zojuist. Toeval? Nee, dat bestaat niet volgens mij. Een belangrijk blog met een update van de afgelopen dagen.

Dinsdag 21 mei

  • Tweede biopt. Uitslag is goed.
  • Thoraxfoto. Uitslag is goed.
  • Einde middag komt de zaalarts de laatste 2 draadjes voor een externe pacemaker eruit halen.
  • Cardiologe K. komt langs. Ze overhoort Krijn of hij weet wanneer hij het ziekenhuis moet bellen als hij thuis is. ‘Als ik meer dan 0,5 graad verhoging heb, als ik diarree heb, als ik opeens meer dan een kilo aankom, als ik griepachtige verschijnselen heb of het gewoon niet vertrouw. En ik mag niet fietsen, zwaar tillen of stofzuigen de eerste zes weken.’ Uitslag: geslaagd. Hij mag in principe morgen naar huis na de echo. (Om alle afspraken en medicatie en dergelijke bij te houden, kan hij met zijn Digid inloggen op een speciale site van het UMC. Handig. De noodzakelijke activatiecode voor sms-inloggen is inmiddels aangevraagd. Die ontvangt hij per brief. Lekker modern.) 
  • Die dinsdagavond zijn ook de allerlaatste plakkers van het hartritmekastje eraf gehaald. Hij slaapt voor het eerst in 2,5 week helemaal ‘los’. 

Woensdag 22 mei

  • Lekker geslapen en gegeten. Om 15.00 uur lopen we met z’n drietjes naar de afdeling om een echo van het hart te laten maken. Robin en ik mogen meekijken. 
  • Rond 16.00 uur komt (andere) cardioloog dokter K. voor het ontslaggesprek langs. Hij neemt alles nog een keer door. De medicijnen, de poli-afspraken en de biopten en dan…. mag Krijn mee naar huis! 

Na 2,5 week is onze geweldige vent thuis. De vlag hangt uiteraard uit, met het tasje van Harten Twee eraan. Een geslaagde operatie, dat kunnen we wel stellen. Hugo en Cleo hebben slingers opgehangen en een cake gekocht. Met brandende sterretjes en dikke knuffels verwelkomen ze hun broer.

Donderdag 23 mei
Vanochtend heeft Krijn voor het eerst weer gedoucht (ja, gewassen werd hij wel hoor, maar lekker douchen miste hij behoorlijk). Zo kon hij frisgewassen weer achter zijn eigen computer plaatsnemen om zijn (Minecraft)vrienden van over de hele wereld te vertellen wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd. Hoewel, hem kennende blijft het waarschijnlijk beperkt tot iets als ‘Hoi, ik ben er weer, alles is goed. Kom, gaan we verder…’

Nu nog zorgen dat het medicijnen innemen routine wordt: 6x per dag een hele lading. Dinsdag terug naar het AZU voor het volgende biopt en vrijdag eerste poli-afspraak.