Vannacht, zondagochtend vroeg om kwart over vier is mijn vader overleden. Het was klaar.
Twee weken geleden zijn we met zijn vieren nog langs geweest om afscheid van hem te nemen. Krijn was toen net een paar dagen daarvoor getransplanteerd en kon niet mee. Na dat afscheid belde ik hem nog wel om de twee a drie dagen. Vooral om updates over Krijn te geven. Mijn vader verzwakte, maar bleef helder. Het nieuws dat het met zijn kleinzoon zo ongelofelijk goed gaat, deed hem goed en hij had vrede met zijn eigen afscheid.
Toen ik gistermiddag weer belde, nam hij niet zelf op – eigenlijk tot mijn verrassing – maar de dochter van zijn tweede vrouw. Zij meldde dat zijn infuus vrijdag was afgekoppeld en dat hij in slaap gehouden werd. Het was een kwestie van afwachten. De hele nacht ben ik wakker en in gedachten bij hem gebleven. Vanmorgen belde ze terug om te melden dat mijn vader om kwart over vier is overleden. Hij is 88 jaar geworden.
*Op bijgaande foto twee van zijn Mont Blanc-pennen, zijn duimstok en de mini-Sweda-kassa (het bedrijf waar hij directeur was) die hij me twee weken geleden heeft gegeven. Vooral de duimstok is mij dierbaar: als kind mocht ik hem soms aangeven als ik hem hielp met knutselen in huis.
LEEUWENHART KRIJN 
Robin en Warna gecondoleerd met het verlies van jullie vader en schoonvader en voor de kinderen een belangrijke opa. Ik heb jullie blog gevolgd en was ook heel verheugd om te lezen dat Krijn een nieuw hart kreeg. Heel veel sterkte de komende week, Ria excollega van Robin
Gecondoleerd. Wens jullie heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!!
X
Wilma
Wat een rollercoaster…..gecondoleerd met je vader. Tegelijkertijd wat ontzettend fijn dat het zo goed gaat met Krijn! Veel sterkte de komende tijd…
Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon)vader en opa.
Heel veel sterkte!
Wat een heftige tijden voor jullie, voor jou Warna. Leven en sterven hand in hand, zoals altijd, maar soms heel dicht op je huid, een omhelzing van Soumya
Gister nog een en al vreugde. Zo zie je maar hoe dicht vreugde en verdriet, leven en dood bij elkaar liggen. Ik wens jullie heel veel sterkte en denk aan jullie. Groetjes, Ineke en Simon
Warna, oprecht gecondoleerd. We wensen je mooie herinneringen en een dierbaar laatste afscheid, veel sterkte en verbondenheid
Maurice en Els
Warna,
Allereerst gecondoleerd, natuurlijk namens ons tweeën. Ik weet dat je je vader zeer zult missen. Jullie zagen elkaar niet heel vaak, maar jullie hadden wel een hele goede band. En dat is waardevol.
Missen zal ik hem ook. Voor mij was jouw vader altijd een bijzondere oom. Oom Jan, een oom die ik vaker zag, vooral bij opa en oma, dan andere ooms. Maar bijvoorbeeld ook een oom die mij als peuter twee grote wijnglazen gaf, omdat hij niet wist wat je kleine kinderen moest geven (jij was nog niet geboren). Die specifieke glazen zijn weinig gebruikt en dat komt omdat ze al vele jaren een bijzonder plekje hebben bij ons in huis.
Net voor ik je blog las, was ik even naar het toilet. Daar hangen bij ons collages met foto’s van het afgelopen jaar. En 2012 was o.a. het jaar van jouw verjaardagsfeest, waarvan twee foto’s zijn opgenomen in de collage. Op één daarvan staat jouw vader; een wat oudere man die er echter veel jonger uitziend dan de 87 die hij toen was, een man die geniet van het contact met zijn dochter.
De afgelopen weken zorgde die foto er voor dat we extra vaak aan jou en aan jouw vader dachten en dat zal zeker zo blijven; ook nadat die collage weer wordt vernieuwd. Want voor de goede herinneringen aan om Jan zijn geen foto’s nodig …
Sterkte!
Gecondoleerd. Ik kende je vader niet. Maar toch! Sterke!
Warna,
Wat dubbel toch. Ik wens je maar gewoon een zakdoek voor je tranen, en een schouder om te leunen.
Hier een klein gedichtje van Hans Bouma.
Leg je hand op je hart,
luister
en verwonder je.
Niets spreekt vanzelf.
Haal diep adem,
omhels het licht.
Fluister je naam –
als een boom
wortel je in de aarde,,
sta je wijdvertakt
midden
in de werkelijkheid.
Met huid en haar
ben je betrokken
bij het geheim
dat leven heet.
Sterkte meis! X