hart bewaking

 Geen bericht, goed bericht. Zo zegt de uitdrukking. Eentje die wat gedateerd lijkt in het tijdperk waarin bloggers vooral veel met goed nieuws strooien. Op dit blog gold wel dat sinds het laatste bericht in mei 2014 heel veel goed nieuws geen plekje kreeg. Een fantastische zomervakantie naar New York en Canada bijvoorbeeld. Voor het eerst in jaren met z’n vijven genieten. Krijn die weer naar school gaat en op de Vavo goede cijfers haalt ter voorbereiding op de laboratoriumschool waar hij heen wil. Geen bericht, goed bericht. 

En helaas geldt nu: wel bericht, waardeloos bericht. 
Krijn is vrijdag 20 maart weer opgenomen in het AZU in Utrecht en ligt nu op de afdeling hartbewaking. 
In de afgelopen weken is hij 2x bij de huisarts geweest met buikpijn, darmklachten, aankomen. Geen koorts. Bij onderzoek kon ze niks vinden, ook bloed- en urineonderzoek leverden niets op. 

Tot woensdagavond tijdens het avondetengesprek bleek dat Krijn zijn medicijnen de laatste tijd eigenlijk helemaal niet zo trouw had ingenomen. Het routinematige antwoord ‘jahaaa’ op onze regelmatige checkvraag bleek achteraf vooral een nee te moeten zijn. Vooral de belangrijke ochtenddosering met anti-afstotingsmedicijnen schoten er bij in. ‘Vergeten’.
De alarmbellen gingen rinkelen en we bekeken de symptomen opeens met heel andere ogen. Donderdag nog snel naar de huisarts, waar zijn hartritme in rust 127 bleek. Vrijdag ging het helemaal mis, hij kon geen trap meer op. Een belletje naar het AZU was genoeg: hij kon zich melden bij de spoedeisende hulp en werd opgenomen. 

Meteen allerlei onderzoeken, metingen en nog voor het weekend een biopt genomen. Geen tijd om de uitslag af te wachten; de symptomen wijzen allemaal op afstoting.  Direct aan de medicatie om de gevolgen zoveel mogelijk weg te nemen en gelijktijdig de afweer zo laag mogelijk maken om de oorzaak – het afstoten – te stoppen. 
Het hart functioneert slecht en heeft het zwaar. Gelukkig slaan de medicijnen aan en raakt hij snel veel vocht kwijt. Dat geeft de hart meer kracht. Met een zware kuur prednison brengen ze de afweer omlaag. Het resultaat daarvan zullen we moeten afwachten. 
Al met al levert het een combinatie op van schrik, ongeloof, boosheid en afwachten. Het is wat het is en iedereen hoopt dat we achteraf kunnen concluderen dat de schade niet al te groot is. Voorlopig ligt Krijn in het ziekenhuis. Hij voelt zich al beter dan gisteren. En dat is dan weer een goed bericht.