Pasen en PICC-lijn

Alweer een week voorbij. Langzaam piept de lente tevoorschijn en stijgt de temperatuur. Rokjesdag is in aantocht. Vrijdag ligt Krijn drie weken in het AZU. Voor hoe lang nog? Afgelopen week begon in het teken van Pasen. Hij was eerste Paasochtend de enige patiënt op hartbewaking en wij hadden een Paasbrunch met broodjes, een keur aan pakjes en bakjes beleg, roomboter, kaas, worst en – uiteraard! – speciaal versgelegde krieleitjes van onze kippenmeisjes. (Hoelang kook je eitjes voor ze hard zijn? In dit geval was 5 minuten niet voldoende, want bij het ‘eitje-tikken’ tussen Cleo en Thijs droop het eigeel over de stoel en op de grond.) Vrolijk Pasen!

Dinsdag kreeg Krijn een speciaal infuus. In plaats van het dubbele polsinfuus rechts, heeft hij nu een centraal infuus in zijn linker bovenarm. Een ziekenhuis zit vol verrassingen wat terminologie betreft; leuk voor alle pubers. Een hoesje om een slangetje heet een condoom, een dot watten een tampon en de laatste aanwinst is een PICC-lijn. Nee, niet daar… De precies op maat gemaakte 40 cm slang loopt ‘gewoon’ in zijn bovenarm richting hart. Voordeel is dat zo’n lijn minder infectiegevaar oplevert en langer mag blijven zitten. Ik mocht mee toen hij opgehaald werd om hem te laten zetten – gebeurt niet op de kamer, maar op een afdeling waar het steriel gedaan wordt. Heel interessant vond ik. En Krijn hield zich geweldig. Eitje, vond hij.

Zus Cleo was jarig deze week. We verzamelden einde dag in het ziekenhuis. Eventjes gezellig als gezin samen. Met zijn school is een prachtige afspraak gemaakt: hij kan de toetsen die hij gemist heeft alsnog inhalen. Volgende week woensdag en donderdag komen er mensen van school om ze af te nemen en toezicht te houden. Fantastische service en medewerking. Het zijn wel 5 toetsen, dus of hij het aankan in twee dagen is sterk de vraag. Maar niet geschoten is altijd mis.

Voor de rest is er geen positief nieuws te melden. Het gaat niet vooruit. Eigenlijk verandert er maar heel weinig. Van de prednison die hij nog steeds krijgt worden bepaalde bijwerkingen zichtbaar. Een wat boller gezicht. Een meer onzuivere huid. De werkhypothese moet misschien worden bijgesteld. Op een echo donderdagochtend zagen de artsen dat de wanden van het hart iets minder dik zijn. Toch is de pompfunctie niet verbeterd. Helaas.

De cardiologen weten het ook niet goed. Om nog een keer meer zekerheid te krijgen over de mate van afstoting (‘rejectie’ in artsentaal), willen ze nog een derde biopt doen. De prednison en de dobutamine afbouwen als de rejectie opvlamt, is een slecht idee. Dus eerst checken. Ook de kransslagaderen die om het hart lopen zullen ze extra goed onderzoeken op eventuele vernauwingen. Vrijdag is het plan. Of dat lukt is de vraag. Iets met drukte, weekend en spoedgevallen. Een liesbiopt helaas. Dat betekent daarna weer 6 uur plat liggen met een drukverband in de lies. Het zal nog wel even duren allemaal. Als de temperatuur is gestegen tot Rokjesdag-hoogte, zal hij dat via het journaal moeten horen.