Villa Kakelbont, eh Küssini. Ons appartement is aan de achterkant.
Villa Küssini. Ons appartement is aan de achterkant.
Zondag einde middag kwam de Oberarzt doktor A. bij Krijn kijken. Wij werden even op de gang gezet. Even later kwam hij ons uitleggen wat de stand van zaken is en hoe nu verder. Ook op de gang; wel zo fijn, want daar mogen de mondkapjes af en zie je iemands gezichtsuitdrukking beter. Het praat ook comfortabeler. De hemodialyse, het grote apparaat naast zijn bed doet gestaag zijn werk. De wieltjes draaien en maken bij iedere omwenteling een kort krekelgeluidje. Niet heel storend. Er was al 5 liter vocht uit zijn lichaam gehaald sinds het zaterdagavond was aangesloten en hij draait continu door. Wat overigens heel goed te zien is in Krijns gezicht, nog niet in zijn benen en voeten. Hij is wel suf en slaapt veel.

Er moet nog veel meer vocht uit, vertelde de arts. Hij zit nu op een beperking van 1200 ml. Dat is niet veel – zeker niet als je weet dat hij veel medicijnen ook verdund met vocht via het infuus binnen krijgt. De pompen op zijn hartkamers zijn inmiddels naar het minimum ‘geweaned’: allebei draaien ze nu op 2000. Links lijkt steeds iets beter te doen, rechts blijft achter. Het blijft absoluut het beste als Krijn zijn eigen hart kan houden en er geen kunsthart hoeft te worden geplaatst. Daar doen de artsen dus alles aan. De anti-afstotingsmedicatie ATG die eerder afgebouwd zou worden, krijgt hij daarom nog steeds.

De arts omschreef het ongeveer zo: ‘We willen u zeker niet teveel hoop geven, maar we gaan nog steeds in de goede richting. Maandag gaan we in ieder geval niet opereren en dinsdag waarschijnlijk ook nog niet. Hij moet eerst meer vocht kwijt en dan kijken we of het hart verder verbetert.’ Duidelijk.

Het plan om de kinderen op te halen hebben we vooralsnog ook een dag uitgesteld. Dan hebben zij wat meer eigen tijd thuis. Het appartement aan de achterkant van Villa Küssini konden we gelukkig nog voor een week extra reserveren en dat hebben we inmiddels ook gedaan. We hebben een woonkamer met tv en wifi, een gezellig keukentje, nette badkamer met douche en toilet, een grote slaapkamer en een balkon. In de woonkamer is de hoekbank om te bouwen tot bed: daar slaapt Hugo. Cleo slaapt bij ons op de kamer. Niet overdreven luxe dus, maar best te doen. Het centrum van Bad Oeynhausen staat vol met dit soort grote Familienhäuser in vele kleuren en stijlen.

Krijn blijft het middelpunt: de artsen houden hem continu in de gaten en passen hun medicatie en behandeling daar soms per uur op aan. Er valt dus weinig vooruit te plannen, dat hebben we inmiddels wel geleerd.  Nog geen operatie dus.