De tips van de logopedist zijn duidelijk: als je iets drinkt, alleen water. Een slokje. Wel zorgen voor een vochtige mond en aanbieden van verschillende smaken. Dat kan door spoelen met water, (appel)sap, thee. Kauwgom kan ook. Niet een al te sterke smaak, om teveel speekselvorming te voorkomen. Er gaat altijd wel iets de slokdarm in en dat is goed om te wennen. Het kan zijn dat het brein inmiddels zo geconditioneerd is dat het direct braakneigingen opwekt als er iets in de maag komt. Dat leer je op deze manier weer af. Krijn heeft wel een hongergevoel, dus daar ligt het niet aan. De combinatie van medicijnen, vooral antibiotica en een verder lege maag kan ook de misselijkheid opwekken. We hadden al ontdekt dat het spuitbusje met water dat hij van de verpleging had gekregen, hielp. Echt spraakwater: één spuitje en hij is beter verstaanbaar.
Maandag was een goed begin van deze nieuwe week. Ik was zondagmiddag met Hugo naar Nederland gegaan en kwam na een nachtje in mijn eigen bed einde ochtend weer naar Duitsland. Had allemaal vers leesvoer, een DS Light en eh, die andere gameboy bij me voor Krijn. Hopelijk heeft hij er snel genoeg energie voor. Ik gaf de autosleutel aan het ziekenhuisbed over zodat Robin meteen met de auto weer naar Nederland kon, richting Amsterdam, Ziggo Dome. De kaarten voor Paul McCartney lagen al maanden te wachten… Krijn was heel beslist geweest: ‘Papa, ik wil écht dat je gaat. Je hebt al zoveel opgegeven de laatste tijd.’ Hugo pakte uit school de trein naar Amsterdam en samen hebben ze een geweldige avond gehad. Krijn en ik werden op de hoogte gehouden met appjes, fotootjes en een filmpje van hoe Sir Paul opkwam. Geweldig!
Maandag was ook voor Krijn een mooie dag. Hij kreeg post. Een kaart. En nog een. En nog een. En nog een. In totaal een pak van 19 kaarten! Ongelofelijk. Een hele stapel. Mevrouw M., de mentor van zijn oude school De Rooi Pannen in Eindhoven volgt hem nog steeds. Dat wisten we. Inmiddels zijn we twee jaar verder. In haar huidige mentorklas heeft ze (‘Metzie’ voor deze klas, weten we nu) verteld over Krijn. Wat een kanjer en ongelofelijke doorzetter hij is, ondanks de zware tijd die hij nu meemaakt. Alle leerlingen hebben vervolgens kaarten geschreven. Stoere en schattige kaartjes, in prachtige handschriften, met leuke tekeningetjes en uitgebreide verhalen. Om hem iets te doen te geven, op te peppen en ze op te hangen. Nou, dát heeft gewerkt! Hij heeft de hele dag om de zoveel tijd een kaart opengemaakt en gelezen. Wát een lieve en leuke berichten. Van een klas waar hij niemand persoonlijk kent. Fantastisch. Ik had toevallig (o nee, toeval bestaat niet) van Pritt van die plakgommetjes meegenomen waarmee je posters en zo op een muur kunt plakken zonder die te beschadigen. Krijn mag van iedere geopende kaart zeggen waar ik hem op moet hangen. Boven het magneetbord voor de verpleegkundigen, bij de artsencomputer of op de pilaar tussen de ramen. Vandaag de rest. Deze intensive care-kamer ziet er in ieder geval steeds gezelliger uit. Heel ontroerend al die ogentroost.
LEEUWENHART KRIJN 
Goed om te lezen!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Goh jongens, ik ben zo blij voor jullie allemaal. Helemaal te gek hoe alles gaat. En wat een enorm leuke verrassing voor Krijn al die kaarten te krijgen en er dan nog een hele tijd naar kunnen kijken en van kunnen genieten. Alles komt goed, dat gevoel heb ik heel sterk en ik weet zeker dat jullie dat gevoel ook hebben. Wat een kei van een joch, een echte vechter. Jullie hebben een pracht van een kind gemaakt. Warna, Robin, heel veel liefs van een enorm blije vriendin uit Canada. Kus voor jullie allemaal en op naar de volgende mijlpaal !