Cash geld kreeg hij. Te besteden bij Pizza Adam. De onvolprezen plaatselijke pizza/döner-bakker. Nu Krijn weer wat beter is, mag hij soms meebestellen met de verpleegkundigen en zaalartsen op C Intensiv 3. Dan komt een verpleegkundige langs, vraagt of hij ook wil, zo ja welk nummer (101 pizza Margherita) en incasseert het geld. In het laatje van zijn ziekenhuistafeltje ligt een exemplaar van de folder. Of het de normaalste zaak van de wereld is. Het cadeau voor Krijn kwam van mijn neef en nicht en hun partners die naar Bad Oeynhausen kwamen voor ons jaarlijkse etentje. Was erg gezellig, inclusief een wandeling over de Weihnachtsmarkt. Geld is altijd goed, en het ingefluisterde doel verraste Krijn aangenaam. Net als het originele leesvoer dat het bezoek zaterdag meenam trouwens.
Over verrassingen gesproken: in het vorige blog schreef ik nog dat Sinterklaas Duitsland niet aan doet. Dat klopt, want de enorme berg cadeautjes die in het appartement ligt, kwam niet van de goedheiligman, maar van mijn collega’s. Stond er opeens een pakket, formaat verhuisdoos, vol kleine en grote pakjes, kaartjes en lieve berichten voor de deur. Sommige voor mij, andere voor Krijn of voor ons allemaal. Wat een verrassing! Regelmatig neem ik nu een pakje mee naar Krijn. Een IQ-puzzel, Decemberkraslot (vandaag eerste vakje open), pepernoten, schuimpjes, Tony Chocolony-repen en een iTunes-giftcard zijn uitgepakt. En we kunnen nog tot ver na Sinterklaas vooruit. Gisteren kwam zelfs nog een nagezonden pakketje. Echt, de beste collega’s van de wereld werken bij SNS Bank NV! Ik hoop binnenkort weer regelmatig in Utrecht te kunnen zijn. Er gebeurt veel en ik mis mijn werk en collega’s wel, eerlijk gezegd.
Dan moet het eerst nog beter gaan met Krijn. Zondag schrokken we behoorlijk: zijn temperatuur liep flink op. Hij had weer koorts. Dat is niet goed. Echt niet. Gelukkig – in dit geval dan – hangt hij weer dagelijks aan het grote dialyseapparaat, dus is in ieder geval zijn temperatuur te reguleren door zijn bloed niet te warm terug te geven. Meteen werden de infectierisicoplekken aangepakt: urinekatheter eruit en de Sheldon-katheter in zijn hals weer vernieuwd. Dagelijks dialyseren betekent nu overigens niet meer 2x 10 uur hemofiltratie, maar een sessie van 4, 5 of 6 uur hemodialyse. Dat is wat ‘heftiger’ voor het lichaam, maar wel veel korter. En vooral bedoeld om de vochtbalans goed te houden. Meestal gaat er 2 liter uit; het vocht dat hij via de infuuspompen binnen krijgt en wat hij drinkt. Want plassen lukt niet. De nieren werken niet mee op dit moment.
De koorts was snel weer onder controle en de ontstekingswaarden zakten ook weer. Gelukkig. Nog een heftige dip willen we echt niet meer. Het moet een keer klaar zijn toch? Blijven nu de kracht, dikke buik (ascites), vochtbalans en het hart zelf over. Kracht om zelf te staan – laat staan lopen – mist hij nog, maar dat is trainen, veel trainen. De buik, die moet heel langzaam normaliseren. Dialyseren is geen ernstig probleem zeggen de artsen. En dan het hart: één of twee keer per dag heeft Krijn ritmestoornissen. Daarbij schiet zijn hartslag van de ene seconde op de andere van 70 (waar de pacemaker op staat) omhoog naar 110, 120 en zakt dan weer tot soms onder de 60. Hij voelt dat en het is niet fijn. De Oberarzt heeft uitgelegd dat het niet een probleem is met de hartkamers, maar in de voorkamer, boezemfibrilleren. Is in principe onschuldig. Ze vertelde dat het waarschijnlijk ook nog afneemt als hart en lijf elkaar beter leren kennen.
En last but not least de belangrijkste verrassing: Krijn gaat deze week verhuizen. Naar de HTX-afdeling. Nog een beetje onduidelijk wat dat precies inhoudt, maar in ieder geval komt dan een eind aan 7 maanden verblijf op de Intensive Care hier in het HDZ. Fijn? Uiteraard. Ook eng. Want nu is er 24 uur controle en we kennen iedereen die op C Intensiv 3 rondloopt inmiddels, alle 107 personen. En zij ons. We weten wat er zoal kan gebeuren en hebben het computerscherm, de monitoren en piepjes om direct te kunnen zien óf en zo ja, wat er is met Krijn. Hoe werkt dat daar? Opnieuw wennen én afkicken dus. Hoewel, de HTX-afdeling is nog geen gewone verpleegafdeling, maar speciaal voor harttransplantaties. Vragen genoeg; krijgt hij een eigen kamer of ligt hij met meerdere patiënten, hoe zijn de bezoektijden en wat is het uitzicht? En heel belangrijk: kan hij daar ook eten meebestellen bij Pizza Adam?
(Hoe kan ik het vergeten: de uitslag van het biopt…. die was helemaal goed. Geen enkel teken van afstoting gevonden!)
LEEUWENHART KRIJN 
heerlijk al dat goede nieuws. Heeft hij dat bord helemaal leeg gegeten? wow. Wat leuk dat ze zo met hem bezig zijn en dan langzaam maar zeker afkicken en terug naar een normaal leven. Fijn. Wat een leuke kollega’s zeg om dat allemaal te doen. Maar jij bent zelf ook een leuke kollega dus het komt gewoon terug. Fijn voor je. Kus van ons en bedankt voor alle info. Groetjes aan Krijn
bedankt voor de update. Hoop je gauw te zien. Hier vast een knuffel XXX. Wat een nieuws dat Krijn van de IC afgaat!
Krijn zo te zien zitten …..word er emo van…Wat superfijn! Stap voor stap. En dan straks overgeplaatst! Hij is er nog niet, maar ik word hier zo blij van! xxx Wilma.